Stangopeia

2023 Auteur: Gerld Thomson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-27 01:09

Eén blik op de foto van de stangopea was genoeg om doordrongen te zijn van de charme ervan, bezwijken voor het verlangen om deze ongewone orchidee in je verzameling te zien. En ik begon te graven in naslagwerken, in encyclopedieën, in forums, om eerlijk te zijn, niet alleen om informatie over haar te verzamelen, maar ook om informatie te zoeken over de mogelijkheid om deze prachtige bloem te bemachtigen:

Stanhopea tigrina Stangopea tijger of stierorchidee, de mooiste van alle 25 soorten van het geslacht Stangopea, werd in 1838 aan de wereld ontdekt. Het heeft langwerpige langwerpige bladeren met opvallende langsaders. Er zijn ongeveer drie bloemen op een lange steel. De bloemen zijn gemiddeld 14-15 cm in doorsnee, maar kunnen nog meer groeien (tot 17 cm). Bloemblaadjes zijn geel met roodachtige of bruine stippen en vlekken.

In de natuur groeit Stangopea als een semi-epifyt - in spleten van rotsen, op omgevallen bomen en takken. Thuis moet u de juiste omstandigheden kiezen.

En in mei kwam de droom uit, en ik bleek de gelukkige eigenaar te zijn van Stangopea-tijger - een klein jong gezin van 4 spruiten. Ze werden geplant in een mand met houten latten gevuld met een grote fractie van pijnboomschors (de manden kunnen natuurlijk van alles zijn, maar het belangrijkste is dat toekomstige bloeiwijzen, meestal naar beneden, naar de zijkant, maar niet omhoog, vrij door het substraat en de openingen van de manden gaan).

Ik zal niet beschrijven hoe pijnlijk de plaats werd gekozen vanwege de langverwachte schoonheid. Het is een feit dat ze worden geadviseerd om ze in de zomer op een temperatuur van 20-25 graden te houden, overvloedig hydraterend en sterk schaduwrijk. Het was de temperatuur die me stoorde - het appartement is zonnig, alle ramen en een glazen loggia liggen op de zuidkant. In de zomer daalt de temperatuur op de loggia ruim boven de 30 graden (vooruitkijkend zal ik zeggen dat mijn zorgen tevergeefs waren).

Ik hing de mand op een enigszins beschaduwde plaats (u begrijpt zelf dat op een loggia die de hele dag in de zon is gedrenkt, halfschaduw, zoals geadviseerd in encyclopedieën, onmogelijk te vinden is).

Elke ochtend heb ik de bladeren en het substraat door de gaten in de mand gespoten. Eens in de 10 dagen doopte ze de mand volledig in een kom met water, waaraan ze mest toevoegde (afgewisseld met Pokon voor orchideeën met Kemira lux). Ze dompelde het alleen onder tot de hoogte van de mand en probeerde de plant zelf niet te laten overstromen. Dit ging de hele zomer door.

Stangopea hield duidelijk van de verzorging, de bollen waren merkbaar gevuld, de bladeren groeiden, volledig geopend. Toen verschenen er twee nieuwe spruiten, vergelijkbaar met miniatuurtrechters. Hier was het nodig om de ochtendspray iets zorgvuldiger te regelen, om ervoor te zorgen dat het water niet in deze "buizen" terechtkwam en geen bederf veroorzaakte.

En toen kwam het moment waarop, tot mijn grote verrassing (of liever, onbeschrijfelijke vreugde), vanaf de bodem van de mand, in de opening, een scherpe punt van een steel verticaal naar beneden groeide - God, ik had dit jaar geen bloei verwacht!

Hoe lang de groeiperiode voor mij duurde, hoewel de steel vrij snel ontwikkelde, kracht won en twee knoppen liet groeien.

De bloei duurde slechts 4 dagen. Maar de geur verdween gedurende deze dagen geen minuut (de deur naar de loggia moest worden gesloten). Na de bloei bleef ik weer water geven door te weken met toevoeging van meststoffen. Naast de bloei bleef de stangopea krachtig doorgaan met het uitbreiden van zijn familie, om nieuwe scheuten te laten groeien. En ongeveer twee weken later verscheen er een tweede steel - en alles herhaalde zich opnieuw. Allemaal dezelfde geur, enorme, verbazingwekkend kleurrijke bloemen en verrukking bij het zien van dit wonder.

De bloei is voorbij, de mand wordt steeds meer gevuld met groeiende spruiten en niet alleen naar boven (zoals het hoort), maar zelfs zijdelings, loodrecht op de mand. Bovendien zijn deze spruiten niet naar het raam gericht, naar het licht, maar juist naar de schaduw.

Met het begin van de herfst, met een daling van de temperatuur op de loggia's tot 18-19 graden, heb ik de watergift teruggebracht tot één keer per maand, maar ik spuit elke ochtend met warm water en eens in de 10 dagen krijgt de stangopea bladbemesting zodat nieuwe scheuten kracht krijgen voor de toekomst jaar weer blij me met hun bloei.

De auteur van het artikel: Lyudmila Popova (Boterbloem)