Violette Vlekken

2023 Auteur: Gerld Thomson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-27 01:09

De vlekken op de bladeren van viooltjes kunnen om verschillende redenen verschijnen en verschillende gevolgen hebben. Onderzoek het vel zorgvuldig om de aard van de laesie te begrijpen, gebruik een vergrootglas. U kunt een foto van de plek maken en deze vervolgens maximaliseren in een grafische editor. De aanwezigheid van zwarte stippen ter plaatse kan wijzen op het verschijnen van sporen van parasitaire schimmels, en kleine stippen met een toename kunnen onmiddellijk worden geïdentificeerd als insectenbeten, soms zie je zelfs ongedierte op bladeren met eierleggende plekken, een web van het overeenkomstige type mijten, enz.

Als er gedurende lange tijd direct zonlicht op het violet viel, verschijnen er gele, ronde vlekken op de bladeren - brandwonden. Het vlezige viooltjesblad wordt gewoon in de zon gekookt, het wordt zachter, in het midden wordt de vlek lichtbruin, dezelfde vlekken kunnen op de bloemen verschijnen. Zonnebrand is gemakkelijk te onderscheiden - ze verschijnen altijd aan de zijkant van de uitlaat die na een zonnige dag naar de zon was gericht. Alle verbrande bladeren moeten zonder mankeren worden verwijderd, omdat de gekookte bladcellen beginnen te ontbinden en een bron van infectie worden. Het viooltje verliest zijn decoratieve effect en toch is dit niet kritisch, de variëteit blijft bestaan.

De beste plaatsen voor Saintpaulias zijn de ramen in het noorden, noordwesten en noordoosten. Als dit niet in het appartement is, moet het glas vanaf het vroege voorjaar worden gesloten met een geschikt transparant materiaal: een speciale spiegelfilm, een dunne doorschijnende doek of papier, soms is een klein klamboe voldoende.

Vlekken van grijsbeige kleur, klein en bijna het hele blad bedekkend, in de vorm van krullen, vlekken, erwtenstrepen langs de rand van het blad. Na verloop van tijd wordt door het verlies van chlorofyl het bladweefsel dunner, maar rot niet. De reden voor het verschijnen van de vlekken is dat het viooltje hard is weggeblazen door tocht.

In de zomer, wanneer het appartement warm is, lijkt het erop dat een open raam of airconditioning niet tot onderkoeling zal leiden, maar tocht veroorzaakt ernstige stress bij viooltjes, wat leidt tot de manifestatie van een ziekte van waarschijnlijk virale oorsprong. Het uiterlijk van de uitlaat wordt slordig, vies, maar er kan niets aan worden gedaan, je moet wachten tot er nieuwe bladeren groeien. Er is geen gevaar voor besmetting van andere planten.

Donkere vlekken langs de rand van oude bladeren van de onderste rij, ontstaan door een gebrek aan voeding, een teken van een gebrek aan kalium. Als het viooltje lange tijd niet is getransplanteerd, wordt het aarden mengsel alkalisch, waardoor de opname van kalium en sommige sporenelementen wordt voorkomen, zelfs als tijdens het besproeien meststoffen worden aangebracht. De bladeren van de onderste rij worden licht, bijna geel - ook een teken van gebrek aan voeding.

Het violet moet voorzichtig uit de pot worden verwijderd als de bovenste laag van het aarden mengsel droogt. Probeer met een vork de bovenste sterk alkalische laag te verwijderen door erop te tikken en de plant te kantelen, probeer de oude aarde uit de rest van de coma te verwijderen, alsof je hem kamt en de wortels niet beschadigt.

Vervang de oude drainage bij voorkeur door veenmos (geeft een zure reactie). Verwijder de onderste laag vergeelde bladeren en bestrooi met steenkool. Je kunt een verband maken van veenmos gedrenkt in een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat. Verplant de plant vervolgens in een iets grotere pot (1-1,5 cm). Het donker worden en geleidelijk afsterven van de onderste bladeren van viooltjes is een natuurlijk verouderingsproces. Overtollige fosfor in de bodem leidt tot vroegtijdige veroudering van het viooltje.

Vlekken in de vorm van een witte of lichtgrijze poederachtige bloei. Als de plaque wordt afgeschraapt, wordt het bladweefsel eronder beschadigd, het blad wordt geleidelijk bruin, droogt, vervormt en sterft, de knoppen bedekt met een myceliumfilm gaan niet open. Het viooltje wordt aangetast door echte meeldauw - dit zijn schimmels van verschillende soorten en geslachten.

De ziekte werd voorafgegaan door een schending van de eisen van de cultuur: hoge luchtvochtigheid, te lage of hoge temperatuur, onvoldoende verlichting, verhoogd stikstofgehalte in de voeding, met een gebrek aan fosfor en kalium. De sporen van de schimmel vallen vaker in het plantensubstraat met de grond uit de tuin.

Gebruik bij voorkeur bosgrond of aangekochte veensubstraten. Met luchtstromen kunnen schimmelsporen van plant op plant worden overgedragen. Het is noodzakelijk om alle aangetaste delen van het zieke viooltje te verwijderen en het vervolgens zorgvuldig te behandelen met een insecticide (Topaz, kopersulfaat, Skor, enz.) Met behulp van een spuitfles. Als de schade minimaal is, is het beter om dergelijke drastische maatregelen niet te gebruiken en behandel het violet na het verwijderen van de aangetaste bladeren met een oplossing van kaliumpermanganaat (0,25 g per 1 liter water, lichtroze), herhaal na 5-7 dagen. U kunt een oplossing van antibiotica gebruiken: penicilline 100 U / ml en streptomycine 250 U / ml in een verhouding van 1: 1.

Donkere vlekken, bedekt met een grijze pluizige bloei (schimmelmycelium), verschijnen vaker op necrotische delen van het blad of bladsteel veroorzaakt door brandwonden, insectenschade, bacteriële ziekten, enz. - dit is grijze rot. Naast verschillende soorten grijsrot, wordt het violet ook aangetast door andere soorten schimmelziekten, waardoor roestige, bruine, grijze vlekken verschijnen. Een onderscheidend kenmerk van dergelijke vlekken kan de aanwezigheid zijn van een bepaalde plaque erop, een donkerdere smalle of brede rand rond de vlek, evenals de aanwezigheid van sporen-dragende puisten van verschillende kleuren: grijze, zwarte, oranje vlekken of uitstulpingen.

Het is moeilijk, soms onmogelijk, om het type schimmelplek correct te identificeren. Het is bekend dat er in de natuur meer dan 100 duizend soorten schimmels zijn die planten parasiteren. Een groot aantal van hen kan ook viooltjes infecteren (ongeveer 80% van alle gevaarlijke ziekten wordt juist veroorzaakt door schimmels).

De verspreiding van schimmels vindt plaats door sporen, myceliumdeeltjes (mycelium), sclerotia bij contact van een viooltje met een geïnfecteerde plant, evenals met behulp van water, wind, insecten, vuil gereedschap, potten en handen. Schimmelziekten zijn gemakkelijker te voorkomen dan te genezen. De aangetaste delen van de plant worden afgesneden en vernietigd (handen en een mes worden grondig gewassen). De plant is gemaakt met comfortabele omstandigheden. 'S Morgens water geven, gedoseerd, uitdroging vermijden, maar niet gieten, zodat' s nachts, met een afname van het vloeistofverbruik, de aarden klomp al een beetje is uitgedroogd. Een goede toevoer van frisse lucht is nodig, maar zeker geen tocht. Er moet ook voldoende licht zijn, in de herfst is extra verlichting vereist (daglichturen 10-12 uur).

Zo kan de ziekte worden voorkomen. Britse bloementelers raden af om thuis chemicaliën te gebruiken, omdat ze denken dat het goedkoper is om een bloem te verliezen dan om geld uit te geven aan je eigen behandeling. Soortgelijk! Bovendien zijn alle medicijnen machteloos tegen sommige soorten paddenstoelen. Maar het gebeurt zo dat we bang zijn het ras te verliezen waar we al zo lang naar op zoek waren. Vervolgens gebruiken we, met inachtneming van alle voorzorgsmaatregelen die eerder in het artikel The violet dies werden geschreven, fungiciden (Fundazol, Skor, Chistotsvet, Vetra, enz.) Met Kuproksat (kopersulfaat) kunt u alle wonden desinfecteren nadat u de aangetaste delen van de plant hebt verwijderd, evenals het wordt gebruikt voor het aankleden van grond die schimmelsporen kan bevatten.

Ter preventie kunt u Zaslon- of Barrier-preparaten aan de grond toevoegen, die het substraat voeden en tegelijkertijd antischimmelverbindingen bevatten. Als de ziekte vordert, is het noodzakelijk om het gezondste blad te kiezen, de bladsteel in te korten en te rooten. Beter in water. Als het blad niet is geïnfecteerd, zullen er geen vlekken verschijnen als de wortels groeien.

Bacteriële vlekken verschillen van die van schimmeloorsprong door de afwezigheid van sporen-dragende puisten, evenals de aanwezigheid van een lichtere, bleekgroene rand. Bacteriële vlek kan eruit zien als kleine olieachtige vlekken op de bladeren die snel groeien bij hoge luchtvochtigheid en hoge temperaturen, terwijl de bladstelen en steeltjes zwart worden. De bladeren sterven dan af.

Tijdens de zomerse hitte wil je je viooltjes gewoon beter water geven, maar overlopen is op dit moment vooral gevaarlijk en kan leiden tot de snelle dood van de plant. Bladeren kunnen worden veroorzaakt door bacteriële brandwonden. De rand van het blad wordt zwart, verdroogt en het hele blad kan geleidelijk afsterven. Jonge bladeren, bloemen, steeltjes worden vaak aangetast. Soms gaat bacteriële infectie gepaard met donker worden van de aderen op de bladeren, bacteriën dringen het vaatstelsel binnen, veroorzaken een vertraging in de waterstroom en veroorzaken giftige vergiftiging van de hele plant.

De oorzaken van de ziekte zijn dezelfde als die voor het verslaan van schimmelziekten - schending van de detentievoorwaarden. Beheersmaatregelen zijn vergelijkbaar. Sommige soorten viooltjes zijn vatbaarder voor bacteriële ziekten (ze moeten met bijzondere zorg worden behandeld of worden verwijderd), en andere zijn juist zeer resistent. Voorbereidingen voor verwerking: Cuproxat (kopersulfaat), koperoxychloride (koperoxychloride).

Hoe viooltjes te behandelen

Welke schimmels voor viooltjes zijn beter

Bij het kiezen van middelen om ziekten van viooltjes te bestrijden, moet men zich aan de volgende regels houden:

Het fungicide moet zijn goedgekeurd voor thuisgebruik. Toxiciteitsklasse 3, niet minder.
Wanneer u een medicijn koopt, moet u de instructies op de verpakking zorgvuldig lezen, die moeten aangeven voor welke ziekten het kan worden gebruikt. Sommige fytodrugs zijn slechts een preventiemiddel, geen behandeling. Fitosporin-M en anderen, bijvoorbeeld, als het viooltje al is aangetast, zal er geen voordeel van zijn.
De schade van het gebruik van het medicijn mag de voordelen niet overschrijden. Voor sommige ziekten zijn geen fungiciden effectief, sproeien en op de wortels komen zal de situatie alleen maar verergeren. In eerste instantie hoeft u alleen maar te proberen alle aangetaste delen van de planten te verwijderen, de secties te smeren met koperen preparaten of te besprenkelen met geplette steenkool.
Er zijn goede medicijnen - biostimulantia die de weerstand van planten tegen ziekten verhogen. Dit zijn Epin, Zirkoon, Agaat, Kaliumhumaat, Natriumhumaat. Je kunt de plant met een van hen besproeien nadat alle zieke delen zijn verwijderd en de secties zijn verwerkt. Het is beter om de ziekte te voorkomen dan om het te bestrijden, dus u kunt dergelijke medicijnen gebruiken in stressvolle situaties voor viooltjes. Na verwerking op een warme, tochtvrije en slecht verlichte plaats zetten. het medicijn valt uiteen in het licht.
Het preparaat mag het uiterlijk van het violet na het sproeien niet bederven. Sproeien met Bordeaux-mengsel laat bijvoorbeeld een witachtige bloei achter op het viooltje. Bij verwerking door Maxim - rood.
Het systemische fungicide is effectiever, omdat het door het vasculaire systeem van de plant naar al zijn delen wordt overgebracht. Contactfungiciden werken alleen op die delen van het plantoppervlak, waar ze tijdens de behandeling direct worden blootgesteld, om het contact van het medicijn met de bladeren te verbeteren, het wordt samen met groene zeep gebruikt en wordt niet besproeid, maar de planten worden gewassen. Dit is een heel groot werk als er veel viooltjes zijn, en voor sommige variëteiten met golvende bladeren, voor steeltjes met knoppen, is het onmogelijk.
Het is raadzaam om het gebruik van fungiciden met een sterke, penetrante geur te vermijden.
De beste behandeling zijn geen chemicaliën, maar cultuurgeschikte leefomstandigheden. Anders helpen geen fungiciden.