Zamioculcas Zamioculcas - Zorg, Transplantatie, Groeiproblemen

2023 Auteur: Gerld Thomson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-27 01:09

Aroid-familie. Homeland - het eiland Madagaskar.

Thuis is Zamioculcas zamioculcas zamiifolia wijdverspreid - een groenblijvende knolgewas met donkergroene vlezige bladeren, puntig aan het einde. Het oppervlak van de plaat is glanzend. De stengels zijn dik, de bladeren zitten er afwisselend symmetrisch op. De plant is groot, groeit in een appartement tot een hoogte van circa 1 - 1,5 meter. Het bloeit thuis, als het wordt voorzien van de juiste detentievoorwaarden, met witte bloemen, maar op een vrij volwassen leeftijd. Bloeiwijze van de kolf. De groeisnelheid is gemiddeld tot langzaam: ongeveer 1-3 bladeren per jaar, de bloei is ook 1-2 keer per jaar. Het is niet moeilijk om zamioculcas thuis te laten groeien, het is erg pretentieloos.

Trouwens, wat in zamiokulkas vaak stengels worden genoemd, zijn in feite helemaal geen stengels, dit zijn bladbijlen. Die. het blad is geveerd - een dikke bladsteel verlaat de grond en draait soepel in de as van het blad - dit is de zogenaamde rachis, en daaruit zijn er veel afzonderlijke bladeren, er zijn er gemiddeld 12-24 per volwassen blad. Het hele blad lijkt qua structuur op een vogelveer

Het is interessant dat zamiokulkas ongeveer 15-17 jaar geleden in bloemenwinkels verscheen, het was erg duur in vergelijking met klimop en palmbomen. Het is een feit dat zamioculcas in een gematigd tempo groeit, een fatsoenlijke struik van ongeveer 80 cm hoog van verschillende vlezige bladeren, hij groeit in ongeveer 4-5 jaar. Meestal werden chique grote planten verkocht aan de kantoren van prestigieuze bedrijven of als een duur verjaardagscadeau. Er was een mening dat Zamioculcas een plant is voor de rijken, vandaar dat de populaire naam "Dollarboom" werd geboren op verenigingen. Geleidelijk ontstond de overtuiging dat zamiokulkas in staat is om geluk te brengen met geld. In feite is dit natuurlijk een mythe. Bovendien is er nergens in Amerika of Europa zo'n naam.

Zamioculcas - thuiszorg

Zamioculcas is nog niet zo lang geleden thuis gekweekt, dus nog niet iedereen kende de naam nog. Opgemerkt moet worden dat de plant niet pretentieus is om voor te zorgen. Natuurlijk, als aan alle vereisten is voldaan, begint zamioculcas zich in al zijn glorie te manifesteren, maar er zijn exemplaren in kantoren die op de vloer 3 meter van het raam staan zonder speciale zorg en voeding en die zich redelijk goed voelen. Het enige verschil is dat ze veel langzamer groeien en met de juiste zorg niet zulke grote bladeren hebben als hun soortgenoten.

Temperatuur

Matig in de zomer, optimaal tussen 18-24 ° C, het verdraagt hitte boven 28 ° C erger binnenshuis, zonder ventilatie. In de winter heeft een koele inhoud de voorkeur, rond de 16-18 ° C, maar niet onder de 12 ° C. In de zomer in ieder geval vaker ramen openen of de plant naar het balkon verplaatsen.

Verlichting

Kies voor zamiokulkas een heldere plaats met helder diffuus licht, waar de zon alleen 's ochtends of' s avonds na 16.00 uur schijnt. Het oost- en noordwestraam is ideaal, je kunt ook in het noorden groeien. In de zomer geeft hij de voorkeur aan buiten zitten - op het balkon, in de tuin, in de schaduw. In de winter zul je de zamiokulka's dichter bij het raam moeten herschikken; van september tot eind januari kunnen de zamiokulka's rustig groeien op de zuidelijke vensterbank zonder schaduw (in centraal Rusland).

Water geven

Matig van lente tot herfst, zonder dat er water op de pallet achterblijft. Ruw water, nadat de bovenste laag van de aarde binnen 2-3 dagen uitdroogt. In de winter is water geven zeldzaam, de grond moet goed uitdrogen voor de volgende watergift, dat wil zeggen, nadat het bovenste deel van de grond is opgedroogd, moet je hem na ongeveer 5-7 dagen water geven. Zamioculcas verdraagt uitdroging gemakkelijker dan stilstaand water in de grond - dit kan leiden tot bederf van de wortels en de vorming van rot op de bladeren.

Vergeet niet dat zamioculcas een vetplant is, wat betekent dat het een poreuze grond nodig heeft met zo'n frequentie van water geven dat alle aarde in de pot niet langer dan drie tot vier dagen uitdroogt

Topdressing

Van april tot augustus wordt elke 2-3 weken bemest, omdat de zamioculcas snel voedingsstoffen opneemt. U kunt meststoffen gebruiken voor cactussen en vetplanten. Gebruik geen meststoffen met een hoge dosis stikstof of sterk geconcentreerde organische stof. Door overtollige stikstof worden vlezige wortels en bladeren zelfs nog wateriger, gebarsten, ontstaan bacteriële rot en schimmelinfecties. Als u een gewone meststof voor kamerbloemen gebruikt, bijvoorbeeld Fertik, neem dan de concentratie 2-3 keer minder dan de aanbevolen.

Lucht vochtigheid

Zamioculcas hoeft de bladeren niet te besproeien, maar periodiek is het noodzakelijk om het wassen met een warme douche te regelen, zodat de plant niet stoffig wordt en zijn aantrekkelijkheid niet verliest. Bedek tegelijkertijd de grond tegen vocht.

Zamiokulkas-transplantatie

Jaarlijks in het voorjaar. De grond moet redelijk voedzaam zijn. Voor jonge planten - 1 deel graszodenland, 1 deel blad (of turf) land, 1 deel zand (fijn grind, fractie 2-3 mm). Je kunt een beetje goed verteerde humusaarde toevoegen. Planten ouder dan 3-4 jaar worden in het voorjaar om de twee jaar getransplanteerd. De pot voor zamiokulkas moet in overeenstemming zijn met het wortelstelsel, niet te ruim. Een goede afwatering is een must.

Bij oude, overwoekerde planten ontstaan moeilijkheden bij het verplanten - de struiken zijn zwaar, het is moeilijk om de plant op zijn kant te zetten en de bladeren niet te breken. Geef de potgrond daarom overvloedig water voordat u gaat verplanten. Steek dan een lang mes tussen de zijkant van de pot en de aardse bal en loop om de pot heen. Nu moet je voorzichtig de onderkant van de hele massa van de basis van de bladeren pakken en eraan trekken. Die. trek niet aan één bladsteel uit de pot, maar zoveel als je kunt pakken. Inspecteer bij het verplanten de wortels; tegelijkertijd kunt u verschillende bladeren met knollen en wortels scheiden voor reproductie.

Reproductie van zamiokulkas

Zamioculcas wordt vermeerderd door de struik tijdens het verplanten te verdelen, door blad, stekken. Voor het planten is het beter om het blad een beetje te drogen en vervolgens op licht vochtig zand of in veenmos te leggen.

Het is wenselijk om stekken of een blad te bewortelen met bodemverwarming en het gebruik van fytohormonen voor een betere wortelvorming. Het rooten kan tot 2 maanden duren.

Het rooten van stekken gaat het gemakkelijkst in nat vermiculiet. Nadat de wortels verschijnen, begint de zamioculcas de knol te laten groeien totdat deze ongeveer zo groot wordt als een walnoot, de groei van een nieuwe scheut komt niet voor. Dus na het planten van geroote stekken, duurt het lang om op nieuwe groei te wachten - enkele maanden.

Maar zelfs na het planten in het substraat, groeit deze vertegenwoordiger van de aroid erg langzaam. Maar volwassen planten, wanneer ze 2-3 jaar oud zijn, beginnen erg krachtig te groeien, als ze goed worden verzorgd en het microklimaat optimaal is, groeit de zamioculcas met zo'n snelheid dat het nodig is om hem in een emmer te verplanten. In hoogte bereikt het een meter, de bladeren zelf kunnen langer zijn - ongeveer 1,2 m, maar ze hangen zonder kousenband en de overspanning van de struik bereikt 1,5 meter.